บุญ ๓. การเจริญภาวนา หรือ “ภาวนามัย” ตามหลักปฏิบัติมีมากถึง ๔๐ วิธี แต่ที่นิยมคือสมถภาวนา คือการเข้าสู่สมาธิแล้วภาวนาพุทโธ หรือสวดมนต์บทสั้น ๆ เพื่อรวมพลังสมาธิและเพื่อเป็นการน้อมรำลึกถึงพระรัตนตรัย ในความเป็นจริงแล้ว ภาวนาเป็นสิ่งที่ค่อนข้างประณีต คำว่า “ภาวนา” แปลว่า การเจริญ การทำให้มีขึ้น พัฒนาขึ้น เกิดขึ้นในจิตใจ สำรวมเพื่อให้เกิดสมาธิและปัญญา สามารถแบ่งออกเป็น “กายภาวนา” คือการทำให้ร่างกายเจริญขึ้น หรือพัฒนาขึ้น มีสุขภาพแข็งแรงสมบูรณ์ “ศีลภาวนา” การพัฒนาความประพฤติด้วยการกระทำและคำพูดโดยใช้หลักศีล ๕ ที่กล่าวไปแล้ว “จิตตภาวนา” คือการพัฒนาจิตใจตนเอง และ “ปัญญาภาวนา” คือการพัฒนาปัญญา ในส่วนของการปฏิบัติ ก็จะถูกแบ่งเป็น ๒ รูปแบบ คือ “สมถภาวนา” คือการอบรมจิตใจให้สงบ หรือที่หลายคนเคยได้ยินคำว่าสมถกรรมฐาน และ “วิปัสสนาภาวนา” หรือการอบรมปัญญาให้เกิด
หากสังเกตให้ดีจะเห็นว่า สิ่งที่ผู้เขียนอธิบายในข้อ ๒. เรื่องการรักษาศีล ก็มีส่วนเชื่อมโยงกับ “กายภาวนา” และ “ศีลภาวนา” ควรฝึกปฏิบัติสองสิ่งนี้ไปพร้อมกัน
สมาทานให้บ่อย จดจำให้ได้ขึ้นใจ ทำอะไรก็สามารถดึงสติกลับมาที่ศีลได้ พอก้าวข้ามระดับทั้งสองนี้มาได้ ก็สามารถเรียนรู้ที่จะฝึกสมถกรรมฐาน และ วิปัสสนากรรมฐานได้ เรียกได้ว่า ฝึกกาย ฝึกใจ ฝึกจิต และฝึกเพื่อให้เกิดปัญญานั่นเอง
👇💖ช่องทางการสั่งซื้อหนังสือ💘👇
สามารถสนับสนุนหนังสือเกี่ยวกับศาสตร์พยากรณ์, ตำนานและความเชื่อ, ธรรมชาติบำบัดและสุขภาพ ฯลฯ ของผู้เขียน "ไป๋ล่ง" ได้หลายช่องทาง .. ดังนี้
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น