พระพุทธรูปกับพระพิฆเนศวร์ มหาเทพและมหาเทวี วางรวมกันได้หรือไม่ โดย อ.ไป๋ล่ง
สิ่งแรกที่ต้องกล่าวถึงขาดเสียมิได้ก็คือ หลายบ้านมีโต๊ะหมู่บูชาชุดใหญ่ และจัดวางพระพุทธรูป พระอริยสงฆ์สาวก รวมไปถึงทวยเทพทั้งพุทธทั้งพราหมณ์ปะปนกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สมควร ถามว่าไม่สมควรเพราะอะไร เหตุผลเดียวที่น่าฟัง ก็คือ เป็นคนละศาสดา และคนละศาสนากันนั่นเองครับ ในศาสนาของพระสัมมา-สัมพุทธเจ้า ซึ่งมหาเทพ มหาเทวี ไม่ได้มีบทบาทในการปกป้องหรือคุ้มครองพระศาสนา อย่างที่เคยเอ่ยถึงบ้างว่า อาจจะมีการพยายามผสมผสานหลอมรวมในส่วนของฮินดู และตันตระยาน หรือนิกายที่แตกแยกไปสร้างคติใหม่โจมตีกันไป โจมตีกันมา นั่นไม่ใช่เหตุผลที่เราควรน้อมนำครับ วิถีปฏิบัติที่ต่างกันของทั้งสองศาสนา การปฏิบัติบูชาย่อมต่างกันตามไปด้วย ตรงส่วนนี้ให้ข้อคิดในการแยกโต๊ะบูชา หรือแยกหิ้งออกจากพระพุทธให้ชัดเจน จะเป็นผลดีต่อการบูชามากกว่า เช่น พระพิฆเนศวร์ พระพรหม พระศิวะ พระนารายณ์ ฯ (โดยปกติพระพรหมไม่นิยมบูชาในบ้านอยู่แล้ว) หรือจะเป็นพระแม่ปารวตี พระแม่ลักษมี พระแม่สรัสวตี หรือหมวดฤาษีต่าง ๆ เหล่านี้สืบเชื้อสายพราหมณ์ - ฮินดู โดยสมบูรณ์ ให้สังเกตว่า ขนาดวัดวาอารามยังสร้างวิหารแยก ยกเว้นบางวัดที่จำกัดพื้นที่ อาจตั้งเทวรูป หรือศาลแยก แต่จะมีก็บางวัดที่ผสมกันเละเทะส่วนมากเป็นวัดที่ขาดการทำนุบำรุงเท่านั้นเอง
ในความเป็นจริงแล้วข้อปฏิบัติที่กล่าวถึงแตกต่างกันอย่างมากครับ หากท่านใดที่ดึงดันจะจัดวางร่วมกัน เพราะคำแนะนำจากอาจารย์ท่านใดก็ตามที่กล่าวว่า “ไว้รวมกันได้คุณ ไม่เป็นไร” หรือ “เทพไว้กับพระได้ ไม่มีปัญหา” ถ้ามีคนพูดแบบนี้ ขอให้ท่านผู้อ่านคิดตามนะครับว่า หากจะต้องเลือกสิ่งที่เป็นประธาน เราควรเลือกสิ่งใด ระหว่างพระพิฆเนศวร์ อันเป็นปฐมบูชา เป็นอวตารแห่งองค์ปฐมพรหม หรือพระศิวะ พระแม่ปารวตี อันจัดลำดับเป็นมหาศักติผู้สร้างโลกและจักรวาล กับ รูปแทนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า อันเป็นบรมศาสดาแห่งศาสนาพุทธและเป็นที่พึ่งทางใจของพุทธศาสนิกชน พอกล่าวมาถึงตรงนี้หลายคนก็จะตีความเอาว่า “พระพิฆเนศวร์เป็นแค่เทพ พระพุทธเจ้าเป็นมหาศาสดา ทรงหลุดพ้นจากบ่วงบาป บ่วงกรรมทั้งปวง อยู่สูงกว่าสิ” ผู้เขียนขอแย้งความเข้าใจผิดในเรื่องนี้ เพราะเราจะเป็นผู้กำหนดสิ่งที่อยู่ก่อนกาลไม่ได้ และในหน้าประวัติศาสตร์ของพุทธศาสนา ก็ไม่เคยพาดพิงพระนามของมหาเทพ มหาเทวีพระองค์ใด มีเพียงศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ที่กล่าวถึงการอวตาลของพระนารายณ์มาเป็นเจ้าชายสิทธัตถะ ซึ่งก็ไม่ได้เป็นที่ยอมรับอะไร ถึงแม้ว่าจะปรากฏพระนามของมหาเทพ มหาเทวี หรือพระพิฆเนศวร์ในพุทธตำนานสายมหายาน หรือวัชรยานอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เป็นที่ชัดเจนสอดคล้องกับตำนานของฮินดู อีกอย่างคือความเชื่อศาสนาพราหมณ์-ฮินดู ที่เกิดก่อนศาสนาพุทธมากว่า ๑,๐๐๐ ปี อีกทั้งยังเป็นศาสนาที่มีผู้คนนับถือยาวนานเป็นอันดับที่ ๔ ของโลก รองจากคริสต์, อิสลาม และเหล่าเพแกน (ผู้ไร้ศาสนา หรือผู้นอกรีต) ในขณะที่ศาสนาพุทธนั้นอยู่ในลำดับ ๕
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น